پاچنبری یا کلاب فوت یکی از بیماریهای مادرزادی بوده و از هر ۱۰۰۰ نوزاد یک کودک با این وضعیت به دنیا خواهد آمد. در وضعیت پاچنبری پاهای نوزاد به طرف خم شده و حالت یک لبخند را خواهد داشت و به صورت کلی شکل و حالت پاها عجیب و غریب و در واردی تقریبا وارونه به نظر خواهد رسید. به صورت کلی پاجنبری برای هر دو پای کودک مشاهده خواهد شد و هرچند در این سن نوزاد دردی ندارد ولی در آینده علاوه بر آنکه همراه با درد است راه رفتن را برای وی دچار مشکل میکند. در ادامه این مقاله راههای درمان پاچنبری و همچنین روشهای پیشگیری از این بیماری را به صورت کامل توضیح دادهایم.
جلوگیری از پاچنبری
کلاب فوت به دلیل کوتاه بودن تاندونها و ماهیچههای داخل و اطراف پا ایجاد میشود. هرچند راه و روش خاصی برای جلوگیری از ابتلا به پاچنبری وجود ندارد ولی عوامل زیر در ایجاد آن نقش خواهند داشت:
- مایع آمنیوتیک بسیار کم در دوران بارداری: این مایع در دوران بارداری کودک را احاطه می کند. در نتیجه اگر این مایع به اندازه کافی نباشد، احتمال تولد نوزاد با پای پرانتزی بیشتر است.
- جنسیت: دو سوم نوزادان مبتلا به پای پرانتزی پسر هستند.
- سبک زندگی: اگر در دوران بارداری سیگار میکشید یا از داروهای غیرقانونی استفاده میکنید، شانس تولد نوزادان با کلاب فوت افزایش پیدا خواهد کرد.
- سابقه خانوادگی: احتمال ابتلای نوزادانی که والدین یا خواهر یا برادرشان دچار پاچنبری هستند، دو برابر بیشتر است.
- سایر نقایص مادرزادی: در برخی موارد، این بیماری با بیماری دیگری مانند اسپینا بیفیدا مرتبط است.
علائم پاچنبری
برای تشخیص پاچنبری نیازی به معاینات خاص نیست و در همان دوران نوزادی قابل تشخیص است. در برخی از موارد نیز ممکن است پزشک بتواند در سونوگرافی ماه آخر متوجه این بیماری شود. برخی از علائم رایج در بیماری کلاب فوت عبارتند از:
- عضلات ساق پا در پای آسیب دیده ممکن است به طور کامل رشد نکرده باشند.
- پا به سمت پایین است و انگشتان پا ممکن است به سمت داخل خمیده شوند.
- در موارد شدید، پای پرانتزی ممکن است وارونه شود.
- پا ممکن است تا حدود یک و نیم سانتی متر کوچکتر از پای دیگر باشد.
- پا ممکن است دامنه حرکتی محدودی داشته باشد.
- به نظر می رسد پا به پهلو یا گاهی اوقات وارونه است.
درمان پای چنبری
به صورت کلی درمان پا چنبری پس از تولد نوزاد شروع میشود زیرا نوزاد تا زمانی که مهارت ایستادن و راه رفتن را یاد نگرفته از پاهای خود استفاده نمیکند و در نتیجه این زمان بهترین زمان برای کلاب فوت است.
جراحی پاچنبری
در صورتی تاندونها و سایر بافتهای پای کودک خیلی کوتاه باشند جراحی بهترین انتخاب برای درمان کلاب فوت است. جراحی پای پرانتزی در سنین 6 ماهگی تا یک سالگی انجام میشود. در طی عمل، جراح زانو زاویه پا را اصلاح خواهد شد و با قرار دادن پا در گچ، پا را برای مدتی در زاویه صحیح قرار میگیرد. بعد از عمل جراحی احتمالا نیاز باشد که کودک از کفش های مخصوص به مدت 1 سال استفاده کند.
درمان پونستی
در روش درمان پونستی به تنهایی از گچ برای اصلاح زاویه پا استفاده خواهد شد و متخصص ارتوپدی پای کودک را به سمت موقعیت صحیح کشیده و سپس یک گچ روی آن قرار میدهد تا آن را در آنجا نگه دارد. تقریبا هر هفته یک بار، پزشک گچ را از روی پای کودک برداشته و زاویه پا را مجددا اصلاح می کند و دوباره گچ میگیرد. این کار تا زمانی که پا کاملاً در موقعیت صحیح قرار گیرد (معمولاً چند ماه) ادامه خواهد داشت.
گاهی اوقات، پزشک باید بخشی از تاندون آشیل را که پاشنه پای کودک شما را به ماهیچه ساق پای او متصل می کند، ببندد. انجام این کار به تاندون اجازه می دهد تا به اندازه طبیعی رشد کند. بعد از به پایان رسیدن این دوره درمان، احتمالا کودک باید چندین ماه از کفشهای مخصوص استفاده کنید و در کنار آنها تمرینات ورزشی مناسب را انجام دهد.
سخن آخر
به صورت کلی در صورتی که یکی از اعضای خانواده شما دچار بیماری پاچنبری است قبل از اقدام به بارداری بهتر است با متخصص ژنتیک در این باره مشورت کنید تا بتوانید از ابتلای نوزاد خود به این بیماری اطلاع پیدا کنید. هرچند این بیماری قابل درمان است ولی علاوه بر هزینه آسیبهای روانی برای والدین به همراه دارد. همچنین توصیه میکنیم که در صورتی که نوزاد شما دارای پاهای غیر طبیعی است در کوتاهترین ممکن به متخصص مراجعه کنید تا بتوانید نسبت به درمان هرچه سریعتر کودک خود کمک کنید.
بدون دیدگاه