با توجه به اینکه زانو وزن قابل توجهی از بدن را تحمل می‌کند، بیشتر از سایر مفصل‌ها مستعد ابتلا به بیماری‌های مختلف است که یکی از این بیماری‌ها تاندونیت زانو است. تاندونیت زانو معمولا همراه با درد زیادی برای فرد است و در مواردی ممکن است فرد در انجام فعالیت‌های روزانه خود نیز دچار مشکل شود. با توجه به اهمیت این عارضه و مشکل در ادامه این مقاله روش‌های درمان تاندونیت زانو، علائم و علل ایجاد آن را بررسی کرده‌ایم تا درباره این عارضه اطلاعات کامل‌تری به دست آورید.
تاندونیت زانو چیست؟
تاندونیت زانو، که گاهی اوقات به عنوان “زانوی دونده” شناخته می‌شود، یک حالت التهابی است که تاندون پاتلا (تاندونی که پشت زانو را به سر ساقه پایینی وصل می‌کند) را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این حالت معمولاً در اثر استرس یا آسیب مکرر به تاندون رخ می‌دهد. تاندون زانو یکی از بخش های مستعد التهاب است. عارضه ایجاد شده در صورت درگیری این بخش با عوارض ناشی از التهاب، تاندونیت زانو (Patellar Tendinopathy) نام دارد. این بافت رشته ای در جلوی زانو و بین بخش پایین استخوان کشکک و برجستگی بالایی استخوان درشت نی واقع شده است. به همین دلیل به آن تاندون کشکک نیز می گویند. اتصال عضلات چهار سر ران و استخوان ساق پا توسط تاندون زانو انجام می شود
تشخیص تاندونیت زانو
تشخیص تاندونیت زانو اغلب با توجه به علائم بالینی و بازبینی تاریخچه فعالیت‌های فرد توسط یک پزشک انجام می‌شود. در برخی موارد، تصویربرداری مانند اشعه X، MRI یا سونوگرافی ممکن است لازم باشد تا تشخیص را تایید کند و حالات دیگری مانند خراش زانو را حذف کند.
علل تاندونیت زانو
تاندونیت زانو اغلب ناشی از فشار یا استرس مکرر بر روی تاندون زانو است. فعالیت‌هایی مانند دویدن، پرش، و حتی زانو زدن می‌تواند به تدریج تاندون را آسیب دهد و منجر به تاندونیت شود. سایر عوامل ممکن است شامل اختلالات مکانیکی پا و زانو، چاقی، و حتی برخی از بیماری‌های سیستمیک مانند دیابت و بیماری‌های گوارشی باشند. از دیگر علائم ایجاد تاندونیت زانو می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- ورزش روی سطوح شیب دار
- استفاده از کفش نامناسب
- راه رفتن روی سطوح سخت و سفت
- افزایش سن و تخریب بافت تاندون
- اضافه وزن ضعف، خشکی و سفتی عضلات به دلیل کم تحرکی
- نشستن یا ایستادن های طولانی مدت و غیراصولی
- دویدن، پریدن و حرکاتی مشابه که فشار بالایی به زانو وارد می کنند
- فعالیت های طولانی مدت و مکرر با اعمال فشار شدید به زانو
- کشیدگی یا پارگی تاندون درگذشته که مورد درمان قرار نگرفته باشد
درمان تاندونیت زانو
درمان تاندونیت زانو اغلب به سه روش انجام می‌شود: استراحت و تغییر در سبک زندگی، درمان فیزیکی و مدیکال و در برخی موارد جراحی.
استراحت و کاهش فعالیت‌هایی که فشار بر روی زانو را افزایش می‌دهند، می‌تواند در کاهش علائم تاندونیت زانو مفید باشد. تغییر در سبک زندگی نیز می‌تواند شامل کاهش وزن، انجام تمرینات کششی مناسب و استفاده از کفش‌های مناسب باشد. همچنین می‌توانید به منظور کاهش میزان درد از یخ نیز استفاده کنید.
درمان فیزیکی اغلب شامل تمرینات تقویت عضلات اطراف زانو است که می‌تواند به کاهش فشار روی تاندون کمک کند. در برخی موارد، پزشک ممکن است استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) یا تزریقات کورتیکواستروئید را توصیه کند تا به کاهش التهاب و درد کمک کند.
در مواردی که درمان‌های غیر جراحی موثر نبوده باشند، پزشک ممکن است تصمیم به انجام جراحی بگیرد. این می‌تواند شامل جراحی باز یا کلسکوپی است تا تاندون آسیب دیده را بازسازی کنند و فشار را از آن بردارد.
نهایتا، تاندونیت زانو می‌تواند مشکلات جدی و مزمنی ایجاد کند، اما با رعایت دقت، استراحت مناسب و روش‌های درمانی مناسب، می‌توان بهبود یافت.
نحوه پیشگیری
با توجه به بعضی نکات می‌توان از ابتلا به تاندونیت زانو پیشگیری کرد.از جمله این نکات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- گرم کردن کامل بدن قبل ورزش
- کاهش وزن در افراد چاق
- تقویت عضلات با ورزش های کششی و مقاومتی
- استفاده از لباس مناسب برای ورزش
- مصرف مواد غذایی حاوی کلسیم و ویتامین دی برای تقویت عضلات و ماهیچه‌های بدن
- افزایش تدریجی و نه یک باره شدت حرکات ورزشی
نتیجه‌گیری
تاندونیت زانو یک حالت مزمن است که با مدیریت مناسب، می‌توان آن را کنترل کرد. با استراحت مناسب، تغییرات در سبک زندگی، و رعایت روش‌های درمانی، بیماران می‌توانند امیدوار باشند که به سطح فعالیت نرمال خود بازگردند. در هر حال، با توجه به ماهیت مزمن این حالت، ممکن است نیاز به نگهداری مداوم و تغییرات در فعالیت‌ها باشد تا از آسیب مجدد تاندون جلوگیری شود. نکته قابل اهمیت نیز آن است که در صورت وجود چنین عارضه‌ای در زانو حتما باید به متخصص زانو مراجعه کنید تا بتوانید در زمان کوتاهی نسبت به درمان اقدام کنید.
بدون دیدگاه